پارک ها یکی از مهمترین فضاهای شهر تهران به حساب می آیند. پارک جنگلی سرخه حصار به عنوان یکی از قدیمی ترین و بزرگترین پارک های جنگلی شهر تهران که در محل گره های شلوغ شهری قرار گرفته، دارای کارکردهای منحصر به فردی است. استفاده مطلوب از این فضا زمانی صورت می گیرد که استفاده کنندگان در آن احساس امنیت نمایند. با توجه به گستردگی بالای پارک و پهنه بندی موجود در آن نمی توان از یک ادراک واحد از امنیت در پارک سرخه حصار بحث نمود. بر همین اساس سئوال اصلی پژوهش این است که شهروندان مراجعه کننده به پهنه های مختلف پارک سرخه حصار چه ادراکی از ابعاد مختلف امنیت موجود در این پهنه ها دارند و آیا این ادراک در پهنه های مختلف تفاوت معناداری با یکدیگر دارند. روش تحقیق مبتنی بر روش کمی با تکنیک پیمایش و ابزار پرسشنامه محقق ساخته است. در این پژوهش با توجه به قلمرو مکانی مورد مطالعه، علاوه بر نمونه گیری از مراجعه کنندگان به پارک، اقدام به نمونه گیری از فضا و زمان نیز شده است. یافته های به دست آمده از 504 مراجعه کننده به پارک از طریق نرم افزارهای SPSS و GIS مورد تحلیل قرار گرفت. شش بُعد ادراک از امنیت در پنج پهنه پارک سرخه حصار دارای پایایی بوده و میزان ادراک امنیت مالی، حیثیتی، اموال عمومی و نظم عمومی در پهنه های پارک دارای تفاوت معناداری با یکدیگر هستند. ادراک کلی از امنیت مراجعه کنندگان به پارک از طریق تجمیع نمرات آنها در شش بُعد امنیت حاصل شد. یافته های به دست آمده از ادراک کلی امنیت در پهنه های مختلف پارک سرخه حصار نشان می دهد که بالاترین و پایین ترین میزان میانگین ادراک کلی از امنیت به ترتیب مربوط به پهنه های اقامت، انتظار، تفریح و پیاده روی و هنرهای محیطی است. تفاوت ادراک کلی از امنیت در پهنه های مختلف به لحاظ آماری معنادار است. استفاده از شهروندان به عنوان عوامل افزایش ادراک امنیت، افزایش تعداد پُست های نگهبانی و گشت زنی نیروی انتظامی و شهرداری، استفاده از دوربین مداربسته، تقویت آنتن دهی تلفن همراه و تجهیز روشنایی معابر فرعی و احداث نورافکن های خوشه ای از جمله راهکارهای ارتقای ادراک امنیت در پهنه های مختلف پارک سرخه حصار است.

مبحث پیاده روی و تأمین محیط های مناسب برای ترغیب و گسترش میزان پیاده روی به عنوان یکی از راهبردهای اصلی ارتقای کیفیت محیط در شهرها تبدیل شده است. امری که در پی تأیید تأثیرات مثبت پیاده روی بر سلامت شهروندان، کاهش ترافیک و آلودگی ها و مراودات اجتماعی افراد در پژوهش های مختلف، مداوماً رو به گسترش بوده است. با توجه به این که اهداف شهروندان از پیاده روی با یکدیگر متفاوت می باشد و در حالی که وجوه مختلف محیط در ترغیب شهروندان به پیاده روی در عرصه های شهری اثرگذاری متفاوتی دارند، پژوهش حاضر در جست وجوی تبیین چگونگی اثرگذاری ویژگی-های کالبدی_فضایی محلات مسکونی بر میزان پیاده روی شهروندان بوده و در پی پاسخ به این سئوالات است که ابعاد کالبدی_فضایی محلات مسکونی بر چه جنبه هایی از پیاده روی افراد تأثیر بیشتری دارند؟ و در این صورت کدام یک از عوامل کالبدی_فضایی محیط ساخته شده بیشترین تأثیر را بر میزان پیاده روی دارند؟ در این پژوهش پس از مطالعات نظری پیرامون شاخص های کالبدی_فضایی شهر و پیاده روی شهروندان و تدوین مدل مفهومی تحقیق، میزان پیاده روی ساکنان سه محله واقع در شهر نوشهر استان مازندران (مطالعه موردی تحقیق) بر حسب دو نوع پیاده روی کاری و تفریحی از طریق پرسشنامه مورد پرسش و ارزیابی قرار گرفت. سپس همپیوندی آنها با فاکتورهای کالبدی فضایی منتج از مطالعات نظری (از حیث شدت تأثیرپذیری) از طریق رگرسیون خطی چند متغیره سنجیده شد. نتایج یافته های پژوهش نشان داد که متغیرهای کالبدی_فضایی شکل شهر تنها بر میزان پیاده روی تفریحی به صورت معناداری تأثیرگذارند (فرضیه نخست). دلیل این امر می تواند این باشد که پیاده روی کاری جزو فعالیت های ضروری افراد است و فرد در هر شرایطی ناگزیر به انجام آن است؛ بنابراین محیط تأثیر کمتری بر میزان پیاده روی کاری دارد. در صورتی که پیاده روی تفریحی جنبه حیاتی نداشته و در شرایطی انجام می گیرد که زمینه مطلوب برای آنها فراهم باشد؛ در نتیجه شرایط محیط و شکل شهر می تواند تأثیر زیادی بر انجام آن بگذارد. همچنین آنالیز واریانس یافته ها نشان داد که عوامل کاربری، تراکم و دسترسی(در بین عوامل کالبدی_فضایی شهر) بیشترین همپیوندی را با میزان پیاده روی شهروندان دارند(فرضیه دوم).

بندوار تاکید داشت رفتار افراد تحت شرایط محیط، موقعیت و ویژگی های فردی قرار می گیرد. پژوهش حاضر با هدف ارایه مدل نقش عوامل فردی، محیطی و ایمنی درک شده بر قصد پیاده روی شهروندان طراحی گردید. پژوهش حاضر از نوع پژوهش های پیمایشی است. جامعه آماری شامل تمامی شهروندان منطقه 8 شهر تهران بودند. 384 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به عنوان نمونه در این تحقیق شرکت کردند. در بررسی داده های پژوهش از روش معادلات ساختاری استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد عوامل فردی، محیطی و ایمنی بر قصد پیاده روی شهروندان تاثیرگذار است. نتایج پژوهش همچنین نشان داد مدل پژوهش از برازش مناسبی برخوردار است. با توجه به نتایج پژوهش پیشنهاد می گردد ایمن سازی فضاهای شهری و ارتقا امنیت فضاهای ورزشی با بهبود رفتارهای مربوط به ورزش از جمله پیاده روی ارتباط نزدیکی دارد.

فعالیت های معدنکاری و کارخانه های فرآوری مواد معدنی یکی از منابع اصلی آلودگی خاک به فلزات سنگین محسوب می شوند. در این پژوهش 65 ایستگاه اطراف کارخانه فرآوری سرب و روی معدن ایرانکوه و روستای مجاور آن نمونه برداری شد. پس از جدا کردن ذرات زیر63 میکرون و آماده سازی خاک های سطحی به روش هضم اسیدی، غلظت کل فلزات سرب، روی، آهن، منگنز، مس و کادمیوم اندازه گیریشد. همچنین میزان مواد آلی و کربنات در خاک های مورد مطالعه با روش های احتراق خشک تعیین گردید. جهت ارزیابی میزان آلودگی در اطراف کارخانه و روستای مجاور از شاخص های قابل اعتماد سنجش آلودگی از قبیل شاخص های ضریب غنی سازی، انباشت ژئوشیمیایی، درجه آلودگی اصلاح شده و ریسک اکولوژیک استفاده شد. تحلیل آماری داده ها به کمکآنالیز خوشه ایو جدول ضریب همبستگی انجام گرفت. به علاوه برای پهنه بندی کیفی توزیع مکانی فلزات در محدوده مورد بررسی از روش کریجینگ معمولی استفاده گردید. خاک های اطراف کارخانه به شدت به فلزات سرب، روی و کادمیوم آلوده بودند و در روستای مجاور کارخانه هر چند میزان آلودگی نسبت به محدوده اطراف کارخانه کاهش یافت ولی خاک های سطحی آن همچنان نسبت به فلزات سرب، روی و کادمیوم آلودگی داشتند. بر اساس نتایج جدول ضریب همبستگی و آنالیز خوشه ای، در اطراف کارخانه همبستگی سرب، روی و کادمیوم معنادار و بیش از 5/0 بوده و در یک خوشه قرار گرفتند و در روستای مجاور سرب، روی، کادمیوم و کربنات همبستگی در یک خوشه قرارگرفته و همبستگی معنا دار و بالای 5/0 داشتند.

امروزه ممکن است پیاده روی به عنوان یک حالت فراموش شده حمل و نقل در نظر گرفته شود. بنابراین، بهبود کیفیت محیط عابر پیاده یکی از نگرانی های اصلی طراحان شهری است. این مقاله سعی در بررسی عواملی دارد که افراد را برای انتخاب پیاده روی در خیابان تاریخی سبزوار تحت تأثیر قرار می دهد. این مطالعه با استفاده از روش مختلط در خیابان بیهق (واقع در شهرستان سبزوار) به عنوان یک مطالعۀ موردی، انجام شده است. در روش کیفی، این پژوهش سعی دارد معیارهای مؤثری را برای بهبود کیفیت زیست محیطی این خیابان پیدا کند. بنابراین با تهیه پرسش نامه های ساختاریافته و نیمه­ساختاریافته، معیارهای مؤثر در جهت بهبود کیفیت های زیست محیطی این خیابان مورد بررسی قرار گرفته است. در نتیجه شش عامل مؤثر بر ویژگی های پیاده روی خیابان تاریخی شامل 1) اختلاط کاربری، 2) دسترسی به خدمات و حمل و نقل عمومی پاک، 3) امکانات پیاده روی، 4) نشاط، 5) آسایش اقلیمی، و 6) ایمنی و امنیت تعیین شده است.

افزایش شیوه ­های فعال در سفرهای تحصیلی از مهم­ترین راهبردهای بهبود سلامت کودکان است. اگرچه مسیر پیاده ­روی و ویژگی­ های آن نقش مهمی در افزایش پیاده ­روی دارند، اما بیشتر تحقیقات گذشته بر ویژگی­ های محیط در همسایگی محل زندگی متمرکز بوده است. به ­علاوه، اغلب تحقیقات، علاقه کودکان را در تحلیل­ ها در نظر نگرفته ­اند. هدف از این تحقیق، بررسی ارتباط ویژگی­ های اجتماعی و اقتصادی خانوار، متغیرهای محیط ­مصنوع در مسیر خانه تا مدرسه، کمبود آزادی عمل، نگرانی والدین و علاقه کودکان، با انتخاب شیوه پیاده­ روی در سفر به مدرسه است. داده ­ها از طریق توزیع 340 پرسشنامه در بین کودکان 7 تا 12 ساله در 3 مدرسه ابتدایی در محله­ ای در منطقه 15 شهر تهران و قابلیت پیاده­ روی مسیر خانه تا مدرسه از طریق پیمایش میدانی تک تک مسیرهای خانه تا مدرسه بر اساس ابزار "عابران مقدم ­ترند" جمع­ آوری گردید. مدل رگرسیون لجستیک سلسله مراتبی نشان دهنده ارتباط منفی متغیر تعداد موتور سیکلت خانوار با پیاده ­روی کودک به مدرسه بود. از میان متغیرهای محیط ­مصنوع، فاصله تا مدرسه رابطه منفی، و درصد کاربری­ های غیرمسکونی و درصد پیاده ­روهای مطلوب رابطه مثبت با پیاده ­روی کودک به مدرسه داشت. نگرانی والدین نیز ارتباط منفی با پیاده­ روی به مدرسه نشان داد. ارتباط معنی­داری میان علاقه کودک به پیاده­روی و پیاده­روی وی به مدرسه به­ دست نیامد. از کاربست­های مهم تحقیق می ­توان به راهبردهایی به منظور طراحی برنامه پیاده ­روی به مدرسه در سطح محله اشاره نمود. ضمن آن که نتایج مؤید ضرورت سیاست­ گذاری ­های چندگانه و بلند مدت و همچنین تغییرات محیط ­مصنوع از طریق جانمایی مدارس و همچنین توجه به تنوع کاربری ها در مطالعات و برنامه­ ریزی ­های شهری است.

هدف از تحقیق حاضر تاثیر سه شیوه تمرینی بر بیان ژن TGFB1 و VASH-1 در بافت بطن چپ رت های ویستار بود. مواد و روشها: 40 سر موش ویستار8 هفته ای با میانگین وزن33+237 گرم در محیطی کنترل شده نگهداری و به صورت تصادفی در5 گروه 8 تایی قرار گرفتند. برنامه های تمرینی به مدت 8 هفته و هفته ای 3 جلسه با شدت مشخص بود. تمرینات هوازی شامل 47 دقیقه دویدن با شدت متوسط VO2MAX 65 % بر روی تردمیل بود. تمرین HITشامل دویدن با سرعت 2 متر در دقیقه با شیب فزاینده بر روی نوار گردان و تمرینات HIIT شامل 4 وهله تناوبی شدید با شدت 90تا 100درصد VO2MAX و چهار وهله تناوبی کم شدت 50 تا 60 درصد VO2MAX انجام شد. گروه کنترل پایه در هفته اول و پس از استقرار تحت جراحی و بافت برداری قرار گرفت گروه های دیگر پس از آخرین جلسه تمرینی تشریح و سپس بافت قلب آن مورد بررسی قرار گرفت. تغییرات برون گروهی توسط آنالیز واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری0/05 ≥ P مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. یافته ها: 1-نتایج نشان می دهد 8 هفته تمرین MIT (001/0 ≥ P)، HIT (001/0≥ P)، HIIT(001/0≥ P) باعث افزایش معنادار بیان TGF-β1در بطن چپ موش های نرویستا ر شد 2-نتایج تحقیق حاضر کاهش معنی دار بیان ژن VASH-1 بین 5 گروه پژوهش نشان می دهد(د(0001/0 (P<. نتیجه گیری: بنظرمیرسد تمرین منظم پتانسیل اثر گذاری در افزایش هایپرتروفی قلب با افزایش TGF-β1 کاهش VASH-1 در رت های نزاد دارد

آیین ها جزیی از فرهنگ هر جامعه است که تفاوت دیدگاه ها نسبت به جهان هستی و شیوه زیست را در خود حمل می کنند و در جوامع دینی دارای منشأ اعتقادی ‍ اند. تفاوت موجود در برداشت شیعه و سنی از جانشینی پیامبر اسلامp دو فرهنگ متفاوت زندگی را پرورش و گاهی مواقع در مقابل هم قرار داده است. فرهنگ عزاداری حماسه عاشورا و اربعین در میان شیعیان، وجه تمایز اصلی این برداشت اسلامی است که امروزه در آیین پیاده روی اربعین تجلی می یابد. پس فهم این آیین و تبیین پیامدهای سیاسی آن برای نظامی که از آموزه های اعتقادی آن الهام می گیرد، اهمیت دارد. اما تفسیر امری آیینی و فرهنگی، به امری سیاسی به راحتی میسور نیست؛ بنابراین، ضرورت دارد آیین پیاده روی اربعین در چارچوب هرمنوتیک هم چون متن / پدیده ای اجتماعی سیاسی، فهمیده و سپس در قالب نظریه بسیج منابع تحلیل شود تا پیامدهای سیاسی اش تبیین گردد. از این رو، در این تحقیق از چارچوب نظری تلفیقی استفاده کرده و بعد از تبیین موضوع، به این نتیجه رسیده ایم که با تقویت ظرفیت حق جویی، عدالت طلبی و ظلم ستیزی نهفته در آیین پیاده روی اربعین، می توان بر فطرت سلیم انسان ها، از همه ادیان و مذاهب، اثر گذاشت و بر تعداد طرف داران و عاملان این آیین افزود. نتیجه نهایی این امر، افزایش مشروعیت و اقتدار جمهوری اسلامی ایران است.

پیاده روی اربعین، به عنوان یکی از بزرگ ترین آئین های مذهبی جهان تشیع، جلوه ای از وحدت، انسجام اجتماعی و تحقق ارزش های دینی را به نمایش می گذارد. این پژوهش با بهره گیری از رویکرد کارکردگرایی دورکیم، به بررسی کارکردهای اجتماعی این مراسم می پردازد. کارکرد انسجام بخش این آئین از طریق گردهمایی میلیون ها نفر از ملیت ها، زبان ها و فرهنگ های مختلف حول محور عشق و ارادت به امام حسین(ع) تبلور می یابد. انضباط بخشی آن در تربیت روحیة خویشتن داری، نظم و هم زیستی مسالمت آمیز مشارکت کنندگان نمایان است. همچنین، این مراسم از طریق تقویت امید، معنا و باورهای دینی، کارکردی حیات بخش و خوشبختی آفرین میان پیروان خود ایفا می کند. یافته های پژوهش حاضر نشان داد که پیاده روی اربعین فراتر از یک آئین مذهبی، به مثابة یک پدیدة اجتماعی ـ فرهنگی، توانایی ایجاد همبستگی جهانی و ترویج ارزش های انسانی و دینی را دارد.